Het Nederlandse stelsel aan onderwijs-, opvang-, zorg- en andere kinddiensten is niet perfect, zo wordt alom erkend. Is het huidige systeem van kinddiensten nog houdbaar? Of kunnen we stellen dat het systeem zijn beste tijd heeft gehad? Binnen dit thema bekijken we hoe de geïnterviewden tegen deze vraag aankijken.

De vraag hoe staat het met de houdbaarheid van het systeem is het eerste thema dat verschijnt in de reeks van zes.

De eerste vraag van de interviews:

Is het instituut “school of onderwijs” over zijn houdbaarheidsdatum heen?
→ hoe kijk je er tegenaan vanuit jouw perspectief – ervaring – kennis
→ is er in de maatschappij sprake van een veranderende kijk, schuivende panelen?

Nieuwsgierig geworden? Bekijk een teaser van drie minuten.

Het stelsel van onderwijs, opvang, jeugdzorg en welzijnswerk moet veranderen. Maar in welke mate? De geïnterviewden geven hier geen eenduidig antwoord op. Sommigen vinden dat met name het huidige klassikale onderwijssysteem over de houdbaarheidsdatum heen is. Anderen zeggen dat het huidige systeem er simpelweg niet in slaagt om kansengelijkheid te creëren, wat de noodzaak tot radicale verandering illustreert. Dan is er ook een groep die het optimistischer ziet: het systeem werkt eigenlijk best prima, met een aantal haken en ogen. Benieuwd naar de argumenten en meningen van professionals uit de politiek, wetenschappers en collega-schoolleiders? Kijk dan naar de vodcast van 20 minuten.

Is het systeem failliet?

De geïnterviewden zijn tot op zekere hoogte eensgezind: het onderwijs moet beter. Over de aanpak hiervan lopen de meningen uiteen. Sascha Ausems ziet de noodzaak tot ‘disruptie’ van het systeem, oftewel een radicale verandering van aanpak. Anderen, zoals Ton Heerts, pleiten voor een ontwikkelrecht van kinderen, wat pleit voor een fundamentele integratie van wet- en regelgeving. Harriëtte Koning stelt dat het onderwijs overbelast is geraakt door de wijze waarop het onderwijs er in de afgelopen jaren allerlei taken bij heeft gekregen. Daarmee is volgens haar de houdbaarheid van het onderwijs verstreken. Robert Tops stelt, vanuit het perspectief vanuit de zorg en het sociale domein, dat het onderwijs niet per se failliet is. Wel vindt hij dat de manier waarop het georganiseerd is, in (beperkte) samenspraak met het sociale domein, beslist eindig is. 

Niet iedereen vindt dat het systeem failliet is. Wel is er overeenstemming dat de huidige maatregelen die met name door de overheid worden genomen niet afdoende zijn om de hierboven beschreven problemen een permanente halt toe te roepen. Creatieve oplossingen komen dan ook vaak vanuit de praktijk, en moeten volgens de meeste geïnterviewden ook vanuit het werkveld zelf komen. Wat vraagt deze ontwikkeling van leiders in het sociale domein? 

Wil je de volledige interviews zien met betrekking tot dit thema die niet zijn opgenomen in de vodcast bekijk dan de afspeellijst op YouTube: Ondernemend Leiderschap: thema 1 de houdbaarheid van het systeem school